Wandelen in Noord-Spanje: de 3 mooiste hikes

door Esther van den Heuvel
Milka-koeien die klinken als een Balinees gamelanorkest, hemelse kustpanorama’s op de weg naar Santiago de Compostella en bijkomen in een ‘Last Christmas’ chalet. Wandelen in het groene Noord-Spanje is 100% afwisseling. In deze blog zet ik de mooiste hikes voor je op een rij.

Alle wandelingen zijn geschikt voor iedereen met een goede basisconditie én schoenen met profiel. De afstanden variëren tussen de 5,5 en 14 kilometer. Loop je mee?

1. Covadonga – Ruta de los lagos (PR PNPE 2)

Afstand: ca 5,5 km

Koeien_Picos de Europa_Covadonga
De koeien van Covadonga

Tip: Laat je niet afschrikken door het weer in het dal. De meren van Covadonga liggen op ruim een kilometer hoogte. Tijdens ons bezoek was het in het dal miezerig en bewolkt.  Onderweg naar boven reden we door de wolken heen en vervolgens scheen de zon de hele dag.

Wat is er te zien (en te horen)?

Deze wandeling leidt je naar twee gletsjermeren met heel veel koeien, laat je klimmen over rotspaadjes en brengt je bij valleien met uitzicht op de skyline van spitse bergtoppen.

Lago de la Ercina_Covadonga
Huppelen over de groene weide

Een van de spectaculairste uitzichten van deze hike ligt vlakbij de parkeerplaats van de meren, de Mirador (=uitzichtpunt) del Principe de Asturias. Vanaf hier kijk je het dal in. Doordat het in het dal bewolkt was zagen wij hier de wolken over de groene heuvels rollen. Het enige wat je hier hoort zijn ‘ooh’s en aah’s en klikkende camera’s. Alsof moeder natuur even de rookmachine aanzet.

Onderweg naar Lago de la Ercina

Via trappen en betegelde paden wandel je langs karstgebergte naar het eerste meer: Lago de la Ercina. Dit meer ligt aan een groene weide met gele boterbloemen. Aan de horizon zie je de bergreuzen van de Picos. Om het sound-of -music-gevoel compleet te maken lopen er ook nog eens honderden lichtbruine koeien mét koebel. Hoe dat klinkt? Als een Balinees gamelanorkest! De koeien poseren gewillig voor alle bezoekers. Ik waarschuw je alvast: afscheid nemen van deze bijzondere plek valt zwaar.

Koeien Covadonga meren
Covadonga’s next top model

Na een klein uur wandelen bereik je het tweede meer: Lago de Enol. Dit grenst aan een doorgaande weg, is iets minder pittoresk en trekt hierdoor minder toeristen dan het eerste gletsjermeer. Ook hier weer veel koeien. Die lijken inmiddels klaar met alle meet-en-greets en houden siësta in het gras.

Als je zelf ook even wilt bijkomen kan dat bij restaurante El Casin. Hier kun je met uitzicht op het meer iets eten of drinken. Vanaf deze plek loop je in tien minuten naar de bushalte waar je begonnen bent.

Moeilijkheidsgraad

Gemiddeld. De route bevat een paar klauterpassages over rotsen. Zorg voor schoenen met grip. De wandeling staat duidelijk aangegeven. Volg de bordjes met Ruta de los Lagos PR PNPE 2.

Hoe kom je er?
Het begin van de route

De gletsjermeren van Covadonga vind je in de provincie Asturië, in het nationaal park Picos de Europa. Ze liggen op duizend meter hoogte en zijn bereikbaar via een twaalf kilometer lange weg met haarspeldbochten vanaf het dorp Covadonga. Van juni tot en met de eerste week van oktober en tijdens Pasen en de meivakantie mag je maar tot 8.30 uur ’s ochtends zelf met de auto naar boven rijden. Daarna brengt een pendelbus je vanaf een van de vier nabijgelegen parkeerplaatsen naar boven. Een retourticket kost negen euro. In het hoogseizoen rijdt de bus ieder kwartier. Op deze site lees je meer over de bereikbaarheid van Covadonga.

Het transport is goed georganiseerd. Wij waren van te voren best wel sceptisch over het vervoer naar de meren, maar dat bleek geheel onterecht. Toen we klaar waren met wandelen, stond er een lange rij bij de bushalte, toch zaten we binnen dertig minuten in de bus.

Tip: voor het beste uitzicht: ga op de heenweg rechts in de bus zitten en terug links.

2. Fuente Dé – Hotel Áliva – Fuente Dé (PR PNPE 24)

Afstand: ca 7 km

Wat is er te zien?
Wandelen Picos de Europa Spanje
Wandelen door het ruige gedeelte van de Picos

Deze route voert je over rotsachtige hoogvlaktes en langs steile bergwanden naar de groene vallei bij hotel Áliva.

De wandeling start op 1823 meter hoogte, net boven de boomgrens dus. Het eerste deel voelt alsof je op Mars-expeditie bent. Je loop tussen de rotsen en kale bergtoppen over een stoffige weg. De bewoonde wereld ligt bijna twee kilometer lager. Op deze hoogte lijkt er weinig leven te zijn. Als je goed kijkt ontdek je tussen de grijze stenen distels met paarse bollen en met een beetje geluk spot je op de steile richels een berggeit.

Fuente De_Picos
Deze hike voert je langs steile bergwanden

Na ongeveer twintig minuten wandelen kom je bij een splitsing en volg je de borden richting Puertos de Áliva (PR PNPE 24). De grijze rotsen maken nu plaats voor een groene vallei. Het is alsof je het startscherm van Windows XP binnenwandelt mét dieren. Koeien, paarden en schapen grazen gemoedelijk naast elkaar op deze Spaanse Serengeti.

Schapen_Fuente De_Picos de Europa
Wandelen door Windows XP

De weg daalt verder en na een uur wandelen kom je bij hotel Áliva. Het hotel lijkt verdacht veel op de chalet waarin George Michael zijn laatste kerst bezong. Terwijl het buiten 25 graden is wil je hier het liefst een warme choco met apfelstrudel bestellen. Die hebben ze helaas niet, dan maar cola en een Twix.

Stier_Fuente De_Picos de Europa
Stier in de Spaanse Seregentti

Wij liepen vanaf het hotel weer terug  naar de kabelbaan. Een andere optie is om de PR PNPE 24 verder naar beneden te wandelen. Vanaf hotel Áliva is dat nog zo’n 10 kilometer.

Moeilijkheidsgraad

Makkelijk. Het pad is op sommige stukken wel vrij stijl, maar overal erg breed, je hoeft dus niet over smalle richels te lopen.

Hoe kom je er?
Kabelbaan Fuente De
De tocht begint met een ritje met de kabelbaan

De hike begint bovenaan bij het kabelbaanstation van Fuente Dé. Voor een retourtje met deze teleferico betaal je 17 euro. Zorg dat je vroeg bij de kabelbaan bent. In de zomer kunnen de wachttijden oplopen tot een uur. Houd ook het weerbericht in de gaten, bij harde wind is de kabelbaan gesloten.

Meer informatie over de prijzen en openingstijden vind je op de website van de kabelbaan.

3. Ruta del Flysch van Deba naar Zumaia (GR 121)

Afstand: 14 km

Wat is er te zien?
De Baskische kust

Deze wandeling, die deel uit maakt van de beroemde pelgrimstocht Camino de Santiago is heel gevarieerd. De route begint op smalle, steile bospaadjes met af en toe een doorkijkje naar zee. De bossen maken plaats voor glooiende weilanden met paarden, hallucinerend mooie uitzichten op de Baskische kust én het flysch. Het flysch is een bijzonder natuurverschijnsel dat wij nergens anders zijn tegengekomen.

De route maakt deel uit van de Camino de Santiago

Het woord ‘flysch’ klinkt als een benaming voor een monster uit een Duitse horrorfilm. In werkelijkheid zijn het afzettingen van slib en zandsteen. Deze gesteentelagen zijn tot honderd miljoen jaar oud. Het is alsof er duizenden reusachtige scheermes-schelpen over het strand zijn uitgestort. Vanwege deze bijzondere geologie heeft het gebied tussen Deba, Zumaia en Mutriku de status van UNESCO Geopark  gekregen.

Het flysch

Je moet er wel wat voor over hebben om bij het flysch te komen

De officiële route biedt alleen uitzicht op het flysch. Als je deze diagonale rotsformaties van dichtbij wilt bestuderen, kun je via een touw afdalen naar beneden. Lekker avontuurlijk! Eenmaal beneden kun je wandelen op de scherpe en soms spekgladde randen die de jaarringen van de aarde vormen.

Wandelen over honderd miljoen jaar oude gesteentelagen

Vanaf het Flysch is het nog zo’n acht kilometer naar het eindpunt, Zumaya. Onderweg passeer je wijngaarden, dorpjes en boerderijen. De hike eindigt vlakbij het strand, waar je kunt bijkomen van de tocht.

Uitzicht op het Baskische binnenland

Met veertien kilometer is dit de langste van de drie hikes, maar dankzij het afwisselende en unieke landschap is dit een must walk. Neem wel genoeg eten mee. De enige optie onderweg is een foodtruck met snacks, op een uur lopen van Zumaya. Toen wij deze tegenkwamen hadden we al zo’n tachtig procent van de route afgelegd.

Moeilijkheidsgraad
Het eerst stuk vanaf Deba is erg stijl

Redelijk pittig. Het eerste deel, wanneer je bij Deba de heuvels in loopt, is erg pittig en bezorgde mij knikkende knieën. De ‘paden’ bestaan uit een verzameling losse stenen en zijn heel stijl. Toen wij dit liepen had het ’s nachts geregend en waren sommige stukken spekglad. Deze hike is niet sneakerproof; zorg voor schoenen met profiel. Dit profiel heb je ook nodig als je een uitstapje maakt naar het flysch. Het is scherp, schuin en glad.

Hoe kom je er?
De route is goed aangegeven

De hike begint bij het treinstation van Deba of Zumaya, waar je ook je auto kunt parkeren. Het is verstandig om vanuit Deba te beginnen zodat je de steilste en moeilijkste stukken meteen hebt gehad. De route is duidelijk aangegeven via rood-witte markeringen.

Parkeer je auto bij het eindpunt van de wandeling (in ons geval het treinstation van Zumaya) en reis vervolgens met de trein naar het beginpunt. Hierdoor eindig je de tocht bij de auto.

Verder wandelen in Spanje

Op travelholic.nl kun je ook wandeltips vinden voor de Pyreneeën, Navarra en Andalusië.

Laat een reactie achter

Misschien vind je dit ook leuk